Nieuws!

Ja hoor, eindelijk is het zover! Mijn eerste teken van leven uit the USA. Het duurde even voor het zover was, dit lag overigens niet aan Internet problemen of iets dergelijks maar meer aan mij… Ik heb nog niet de moeite genomen om even een verhaaltje te tikken. Ik zal proberen om alles in chronologische volgorde te vertellen.

Het begon allemaal op maandagochtend 28 juli. We vertrokken naar Schiphol om daar rond 10:30 aan te komen. De dag ervoor had ik met wat klasgenootjes afgesproken om op Schiphol- plaza te meeten en aansluitend in te checken. Ging allemaal goed, afgezien van het feit dat mijn bagage een paar kilo te zwaar was waardoor ik nog een extra koffer nodig had. Het inchecken ging niet bij iedereen zo eenvoudig… de vlucht bleek namelijk “overbooked” te zijn, hierdoor leek het erop dat 6 van de 16 niet mee konden met de vlucht. Uiteindelijk is alles opgelost en gingen we met elkaar het vliegtuig in!

Het eerste deel van de vlucht ging van Schiphol naar Minneapolis met een A330 van NorthWest. De vlucht ging erg snel en onderweg heb ik me prima vermaakt met films en games. Eenmaal op Minneapolis aangekomen begon het Amerikaanse leven… Eerst kregen we de nodige security- checks om vervolgens te wachten op de binnenlandse vlucht naar Phoenix. Na een paar uur wachten gingen we aan boord van een 757 van NorthWest voor de laatste 3 uur van de reis. Voor m’n gevoel duurde deze vlucht langer dan de 3 uur aangezien er geen on- board entertainment was. Maar goed, ook hier kwam een eind aan toen we op Phoenix Sky Harbour landen!

Op het vliegveld werden we opgewacht door de klassen die hier al een tijd zaten, dit was erg leuk! De bagage werd bij het hotel/appartement afgezet en vervolgens gingen we met de hele club uit eten bij Chili’s. Hier werden kilo’s spare- ribs naar binnen gewerkt en vervolgens weggespoeld met liters Cola. Hier in Amerika is het normaal dat je steeds een refill krijgt, dus na een tijdje zit je echt vol van al die zoete drankjes. Na een nacht onregelmatig slapen door de jetlag werden we dinsdagochtend naar school gebracht met een busje. Hier kregen we de nodige uitleg over de komende dagen.

De dagen daarop bestonden vooral uit veel wachten, briefings aanhoren en mensen leren kennen. Het werd al snel duidelijk dat we waarschijnlijk vertraging zouden oplopen in verband met een tekort aan vlieginstructeurs. Vrijdag hadden we vrij! Dit lange weekend hebben we gelijk goed gebruikt door een auto te huren en richting Las Vegas te rijden. Hier kwamen we vrijdagmiddag, na een korte stop op de Hoover dam aan. We hadden een kamer in het Luxor hotel geboekt (hotel in de vorm van een piramide) en aansluitend lekker bij het zwembad gelegen om de witte huidjes bruin te bakken. ’s Avonds zijn we uit eten geweest om daarna een rondje over “The Strip” te maken en door de casino’s te wandelen. Ook gingen we even bij de Stratosphere tower omhoog (300 meter) en het uitzicht was echt super. Het leuke van de Stratosphere tower is dat er ook nog wat attracties op staan. Een space- shot die je even 50 meter de lucht in schiet, een soort van draaimolen waarbij je 300 meter boven de grond hangt en een raar karretje die je het idee geeft van de toren af te vallen.
Ik ben alleen in die space- shot geweest en dat was wel kicken. Moet wel toegeven dat ik me de seconden voor het afschieten niet zo relaxt voelde maar okay.
De rest van de avond werd doorgebracht in verschillende casino’s om een beetje te gokken. Ik heb die avond nog een luttele $50,- gewonnen! Het geweldige van de casino’s in Las Vegas is niet alleen dat ze er veel beter uit zien dan in Nederland, maar ook de gratis drankjes die je steeds in je handen gedrukt krijgt!




Na een nachtje lekker slapen begon de volgende dag wederom bij het zwembad. Vervolgens gingen we rond een uurtje of 4 ’s middags weer the strip op om de overige casino’s te bekijken. Het is echt ongelofelijk wat ze hier allemaal gebouwd hebben. Een Eiffeltoren, de grachten van Venetië en nog veel meer! Ze kopiëren echt alles. Het is gewoon te veel om op te noemen, je moet er geweest zijn. ’s Nachts is het helemaal indrukwekkend, wat een lichtjes! Times square, New York, is er helemaal niks bij. Zondag ochtend zat het er helaas weer op en begonnen we aan de 5 uur durende terugtocht door de woestijn. In de auto heb ik nog mooi even wat kunnen leren voor komende woensdag, want dan gaan we hoogstwaarschijnlijk toch echt vliegen!