woensdag 10 september 2008

Nee hoor, het is hier geen vakantie

Hey mensen, hier weer wat belevenissen van de afgelopen dagen.

Jullie krijgen onderhand misschien een beetje de indruk dat het hier vakantie is, haha. Nou toch valt dat ook wel mee. Er wordt behoorlijk veel gevlogen dus de doorstroom zit er, voor mij in ieder geval, goed in.
Ik heb de afgelopen dagen alweer een paar vluchten mogen maken, waaronder mijn eerste navigatievlucht! Dat was weer helemaal nieuw en zodoende moest ik veel ondernemen qua planning en voorbereiding. Maar goed na zo'n 5 uur plannen en voorbereiden was ik klaar om te gaan. De vlucht bracht mij en mijn instructeur van Falcon Field naar Pinal Airpark. Pinal ligt ten zuid- oosten van Falcon Field.
Zoals ik al zei was het navigeren helemaal nieuw. Ik was dan ook best wel benieuwd hoe alles zou uitwerken tijdens de vlucht.
Op de normale legs ging het allemaal prima en mijn route was eenvoudig te volgen. Ook de checks en berekeningen tijdens de vlucht met betrekking tot tijden en fuel gingen prima voor een eerste keer. Alleen tijdens de approach op Pinal kreeg ik het wel even druk, dan is het tijd om alles goed voor te bereiden en op een rijtje te zetten. Tijdens de approach moeten er best veel handelingen uitgevoerd worden; ten eerste nog even snel de laatste tijd en fuel berekeningen afwerken, dan snel het weer van Pinal uitluisteren, een crewbriefing geven over de te verwachten approach op Pinal met daarbij alle noodzakelijke informatie, vervolgens zijn de descent en 1st part approach checklist aan de beurt en dit alles moet gebeuren als je daar aan het manoeuvreren bent om het circuit binnen te vliegen en de nodige radiocalls maakt. Er komt dus veel op je af. Maar goed het was allemaal redelijk te behappen, alhoewel ik die berekeningen maar even achterwege heb gelaten.
Na een landing op Pinal was het tijd voor de terugtocht via dezelfde route als op de heenweg.
Als "verassing", had het wel ongeveer verwacht, moest ik diverten naar Phoenix regional. Ook zo'n diversion is wel ff doorwerken. Je moet ineens een nieuwe route schatten en even snel wat berekeningen uit het hoofd maken met betrekking tot tijd en fuel voor je diversion. En daarna is het weer tijd voor het weer, de crewbriefing en alle andere checkslisten en procedures zoals hierboven beschreven.
Na een touch and go op Phoenix regional en Gateway gingen we dan terug naar Falcon Field om de vlucht af te sluiten. Mijn laatste landing op Falcon Field was een topper, ik hoorde mijn instructeur ineens zeggen "wow dude, that's a nice landing".
Met een goed gevoel werd de vlucht gedebriefd en ik was wel tevreden voor een eerste navigatievlucht. Natuurlijk is er ruimte voor verbetering, dus daar zal ik aan werken. De instructeur was ook tevreden, de planning was ok, de uitvoering ook, de workload was goed onder controle, alleen kwam ik met de approach even in tijdnood, maar goed dat wist ik zelf ook al. Kortom; het was een goede dag!

Vandaag ben ik weer eens solo geweest, even op en neer naar de south- east practise area voor de nodige oefeningen. Ik moest al om 06:00 vliegen dus ging de wekker om 04:15, dat is wel erg vroeg voor deze jongen. Toch was het nog even de vraag of er gevlogen ging worden aangezien het weer en ook de voorspellingen slecht waren. We zaten midden in de Cb's, thunderstorms en andere ellende. Gelukkig werd het rond 06:45 beter dus toen ben ik er gelijk vandoor gegaan.
Onderweg hing de bewolking wel erg laag maar alles was binnen limieten.
Op de terugweg ben ik nog even langs Gateway geweest voor een paar touch en go's en toen was het tijd om terug te keren naar Falcon Field.
Rond 09:00 zat mijn dag er dan alweer op, dus had ik mooi de tijd om mijn blog bij te werken en wat te mailen.

Ow, bijna vergeten. Afgelopen weekend zijn we nog wezen tuben op de Salt lake river, dat is een rivier ten noorden van Mesa.
Voor een paar dollar had je een tube, soort van binnenband, en een busrit naar het startpunt. De bus bracht ons een kilometertje of 10 stroomopwaarts om ons vervolgens te droppen.
Op het startpunt aangekomen werden de tubes aan elkaar geknoopt en vertrokken we. Voor het eten, drinken en de camera's hadden we 2 extra tubes meegenomen, dus onderweg hadden we het prima voor elkaar :-)
De tocht over de rivier duurde in totaal zo'n 4 uur en bracht ons langs stroomversnellingen en rotswanden weer naar de tubeverhuur.
Het tuben was erg leuk, onderweg lagen we lekker in de tubes bruin te worden met een biertje in de hand. Die dag ben ik dan ook aardig verkleurd.

Nou ik zou zeggen check de (vakantie)foto's maar weer eens even!
















De rest van de week wordt vrij normaal, geen bijzondere dingen op het programma. Volgende week heb ik waarschijnlijk mijn D24 check dus dan moet er zeker weer geleerd worden maar ik heb er alle vertrouwen in!

Oant sjen en tot de volgende keer.

1 opmerking:

Unknown zei

Hi Jorrit!

Ziet er goed uit dat relaxen! Maar doe voortaan je berenvacht ff uit voor dat je op de foto gaat ;-)

De groeten!